LAKTAŠI, 9. aprila – Građani Laktaša s pravom se nadaju da promjena statusa opštine u grad neće biti samo slovo na papiru, već da će donijeti “konkretan poklon” u vidu ekonomskog razvoja i boljeg životnog standarda.


Bolji životni standard donio bi Laktašanima, prije svega, razvoj privrede.

Status grada daće novi impuls ugledu i imidžu Laktaša, kao i brojnih drugih gradova u regionu, koji su grčevito borili da dobiju taj status, jer su nakon toga ubrzali privlačenje investicija i privredni razvoj.

Sticanje statusa grada trebalo bi da znači i lakši pristup evropskim fondovima i bolju komunikaciju sa investitorima, jer će se Laktaši tako naći na svjetskoj tržišnoj i ekološkoj mapi.

Investicije i nove kompanije na tlu Laktaša su neophodne za razvoj  ovog grada, a nove investicije znače nova radna mjesta, nove doprinose, nove poreze, novo zapošljavanje…

”Sticanjem statusa grada lokalne samouprave mogu ostvariti prednosti u korištenju predpristupnih fondova Evropske unije, posebno nakon što BiH dobije status kandidata za članstvo u EU”, tvrde ekonomski stručnjaci.

Nakon dobijanja statusa grada, Laktašima će biti omogućena i efikasnija realizacija projekata prekogranične saradnje.

Sticanje statusa grada suštinski jeste značajna prednost i otvara vrata ozbiljnijih partnerstava, koja su do sada bila nedostupna.

Laktaši žele prelaskom u status grada napraviti iskorak više prema međunarodnim donatorima, kao i da kroz odgovorno i transparentno upravljanje donatorskim sredstvima i projektima nastave sticati povjerenje kredibilnih partnera.

Promjenom statusa iz opšine u grad nema promjene u pogledu nadležnosti i funkcionisanja lokalne samouprave, ali u pogledu predstavljanja, grad dobija na značaju kako u zemlji, tako i na međunarodnom planu.

Laktaši su se i do sada mogli  prijaviti u bilateralne programe prekogranične saradnje, kao i u određenim trasnacionalnim programima EU. Slična situacija je i sa međunarodnim donatorima. Međutim, ključni interes je da se Laktaši prepoznaju kao grad u programskim dokumentima, koje usvaja Evropska komisija. Iako to po sebi ne proširuje broj fondova kojima Laktaši mogu pristupiti, proširuje se s druge strane potencijal Laktaša kao atraktivnog partnera u svim programima i indirektno olakšava sticanje prekograničnih partnera.

Na području Laktaša se nalaze brojni uspješni privredni kolektivi, imamo mnoštvo spomenika kulture i istorije, a status grada za Laktaše znači i direktnu mogućnost pristupa Evropskim fondovima za razvoj gradova (Evropski fond za regionalni razvoj – ERDF) čija sredstva iznose oko 300.000.000,00 evra.

Status grada bi dao prednost i prilikom i stvaranja partnerstva sa gradovima u okruženju i šire. Poseban značaj imaće za domaće i strane investitore.

U svemu ovome se, sasvim sigurno, mogu prepoznati naši Laktaši. O tome da će unapređivanje statusa naše lokalne samouprave pomoći njenom razvoju i punom korišćenju privrednih, kadrovskih i prirodnih kapaciteta, najbolje govore iskustva gradova iz regiona, koji su se godinama borili da dobiju status grada.

Ovdje ću posebno apostrofirati primjer Kikinde, lokalne zajednice u našoj matici Srbiji, koja je nakon dobijanja statusa grada ekspresno, zahvaljujući evropskim fondovima, krenula u proces izgradnje industrijske zone, a potom je uslijedio i dolazak brojnih stranih investitora, što je u konačnici dovelo i do i smanjenja nezaposlenosti, a kasnije i do povećanja broja stanovnika.

Značajna su i iskustva Pirota, koji je nakon dobijanja statusa grada dobio posebne pogodnosti, kao što je lakši izlazak pred inostrane investitore, a uvođenje u status grada predstavlja i nešto što daje na imidžu koji je važan, ne samo za nas nego i za bilo koji drugi grad.

O pozitivnim iskustvima lokalnih zajednica u Hrvatskoj i Sloveniji, nakon dobijanja statusa grada, opširnije u narednim danima.

Primjetila sam da je incijativa da Laktaši dobiju status grada od nekih dočekana ,,na nož“. Vidjeli smo  neargumentovane i zlurade komentare, ali je jasno da su kreatori tih komentara, što je najvažnije, u apsolutnoj manjini.

Takvih je bilo i biće, ali ako ne mijenjamo ćud i ponašanje svih nas, bar po pitanju opšteg interesa, onda ćemo ostati na nivou palanke, iako možemo da budemo grad.

Biti grad, u ovom konkretnom slučaju, nije stvar simbola i forme, već ekonomske potrebe.

Nataša KOVAČEVIĆ